HANDE KAYACAN

Çok coşkulu olduğum yegane dönemlerden biridir yeni yıl. Hep umut dolu hep formumda olurum. Bir yeni yıl şarkısı duymam o günümü çok verimli ve coşkun geçirmek için yeterlidir bana. Bu coşku bence çocukluktan geliyor. çocukluğunda tek bir gün bile ailesi ile noel ağacı süslememiş bir insandan bu coşkuyu beklemek hata olur. Çünkü bu coşkunun bu kültürün ailede kazanıldığına inanıyorum. Tabi ki de yetiştiriliş, yetiştiğiniz bölge ve ailenin sosyal ve hatta dini yapısı bile  yeni yılı kutlayıp kutlamamanız da bir etken.  Ama ben her ne olursa olsun yılbaşının hele ki ağaç süsleyip noel babayı bekleme umudunun bir çocuktan alınması taraftarı değilim. İşin içine dini görüşleri katmanın ise tamamen yanlış olduğunu düşünüyorum. Ben kendi fikrimce Hz İsanın doğum günü sayılan noeli de kutlayabilirim. Allahın yarattığı bir Peygamber için bunu düşlemem hiç şaşılası bir durum olmamalı. Ama bu düşüncede olmayanlar, varsın şöyle düşünsünler biz yeni bir yıla girişimizi kutluyoruz. Buda ağa

Kitap en çok para harcadığım şeylerin başında geliyor. Dolayısı ile istediğim bir kitabı biri bana hediye olarak aldığında da çok mutlu oluyorum. Arkadaşlarım kitaba olan tutkumu bildiklerinden onlarda genelde hediye tercihlerini kitaptan yana yapıyorlar. Bende okumayı seven tüm arkadaşlarım ve sizler için  güzel 10 kitap derledim bugün. Geçen yıl bu listemde yayımladığım 6 kitabı edinip okumuşum. Bu sene hem okuduklarımdan hem de okumak istediğim kitaplar var listede. Umarım bu senede bol bol okurum hedefim 2019 yılında  30-35 arası kitabı bitirmek.  Sizde bu sene kitap hediye edin. Kitap okumayana da kitap alın. Belki sizin aldığınız kitap onu da cezbeder... Bu kitap bir zen öğretisi kitabı. Hayatın durakları olması gerektiğini ve hayattan daha fazla nasıl keyif alırız'ı öğretecek müthiş bir eser. Henüz okumadım ama aldım. Bence muhteşem bir yeni yıl hediyesi olacaktır. Eğer hala okumadıysanız sansasyonu bol bu kitabı hemen edinin.Yeğenim şöyle diyor'

Bugün neyi düşündüm biliyor musunuz? Büyümenin gerçek anlamını. Yaş aldıkça büyüyoruz evet ama asıl ruhumuzdaki büyüme, olayları algılayışımız. Ruhumuzun olgunlaşması. Eskiden çok doğum günleri olurdu ben çocukken ve benim doğum günlerim şölen tadında geçerdi. Hiçbir şeyden mahrum olmadım çok şükür çocukluğumda. Ama genç kızlığımda durum  değişti.Neşe aynı, coşku aynıydı. Doğum günleri partiye döndü.  Her dönemde bir şeyler çoğaldı bir şeyler azaldı hayatımda. Genç kızlığımda param azaldı. kendim çalışmaya başladım 19 yaşında. Niyetim yarım bıraktığım bölümü. İzmir de kazanıp izmir de ki bir fakültede devam ettirmekti. 1 yıl çalışacaktım. Sonra para tatlı geldi ihtiyaçlar arttı. Çünkü sizin gençliğiniz ailenizin çok iyi birikimleri yoksa artık emekli olma yaşları geldiyse maddi sıkıntı devam edecek demekti..Bazen banyo yapmak için tüp bulamazdım bazen cebimde ki tüm parayı dergiye, kitaba verirdim. Çok güzel günler gördüm,çok çaresiz günler gördüm,çok hüzünlendiğim günler oldu,

Çocuğunuz var mı? Peki teknolojiyi kullanmasına ne diyorsunuz? Yada elinde sürekli cep telefonu ve tablet taşıyan çocuklar hakkında ne düşünüyorsunuz? Anne değilseniz muhtemelen şöyle diyeceksiniz.'' kesinlikte karşıyım. Benim çocuğum olunca kesinlikle izlemeyecek cep telefonundan  video  falan. Televizyon açılmayacak. 5 dak. fazla bakmasına müsaade edemem.,bağımlılık yapıyor bir kere'' Anneyseniz  '' çok direndim ama bir yere kadar 2 yaşından beri izliyor videoları zaten pür dikkat değil,onu bile istemiyorum aslında ama bazen çileden çıkıyorum. En azından yemek yaparken yada yerken yada ona yedirirken biraz izletiyorum. Bazen çok yorgun  oluyorum. Çok ısrar edip oda kendini yere atıyorsa izletiyorum. Benimde dinlenmeye ihtiyacım var. Dinlenince muhakkak onu oyuna çağırıyorum o zaman koşarak geliyor. Benimde içim rahat ediyor.Elbette bende isterim sadece hayaller kursun ve oyuncakları ile oynasın ama çalışıyorum ve bazen çok yorgun ve tahammülsüz oluyoru

Bu hikayeyi daha önce de okumuştum. BilmEyenler varsa onlar da okusun isterim. O zamanlar tığ gibi delikanlı, cepte para çok. Oyuncu bir de, Mavi Boncuk filmini çekiyoruz. Bir gün setten çıktık, eve gidiyoruz. Ben Laleli’de oturuyorum, Kemal benden önce çıktı. Herkes yevmiyesini almış. Taksiyle kendi arabasıyla giden gitti. Baktım Kemal yürüyerek gidiyor, üç kilometre var gideceği yere. Her gün yürüyerek gidip geliyor, merak ettim nereye gidiyor bu adam böyle diye. Uzun süre yürüdü, sonra bir bankta yatan adamı kaldırdı… Bir şeyler konuştular, sonra cebinden para çıkarıp verdi. Şaşırmıştım, ardından biraz daha ilerde bir lokantaya girdi, bir şey yemeden çıktı, oraya da para verdiğini görmüştüm… Bıraktım takibi, banktaki adama yaklaştım, ‘Tanıyor musunuz o az önce size para veren adamı?’ dedim. ‘Adını bilmem, sormam da, her gün para verir bana…’ dedi. Teşekkür ettim, az ilerideki lokantaya gittim, ‘Az önce gelen beyin borcu mu var size?’ dedim, tanımadılar beni… ‘Kemal abi’nin mi,

'' Ah kınalı kuzum...bir cihan kafes işte... Geldin kondun. Kırıldı kanadın,yoruldun. Nefesin bitti,gözünü yumdun. Hepsi bu...'' Sevgili İclal Aydın'ın üçleme olarak çıkan ilk kitabından bahsedeceğim bugün. Aslında bu kitap üçlemenin ilk kitabı iken ben ilk Unutursun kitabından başladım okumaya. Sonra Üç Kız Kardeş geldi. Sonra bu kitap. Üç Kız Kardeşi bitirdikten sonra kitapların üçleme olduğunu öğrendim. Yani benim okuma sıralamam 2,3 ve 1. kitap oldu. Olsun çok kaçırılmış bir şey yok çünkü aslında kitapların hepsi ayrı bir hikayeyi içinde barındırıyor.  Hikayeyi anlatmadan önce söylemeliyim ki kitap serisi 6 ya tamamlanacak. Hatta Üç Kız Kardeş dizi olarak ta yayınlanacakmış.Ben birebir İclal Aydın'dan duydum.Bekliyorum...  Hatta şu an kitapları okuyanlar bilir Defne karakterini. İşte Defnenin Yunanistan'a doğru yolculuğunu anlatacağı kitabın hazırlığını yapıyor İclal Aydın. Sıkı takip ediyorum öyle diyelim. Seviyorum kendisini. Kitaplara geli

Paulo Coelho nun eşsiz bir kitabı ile daha karşınızdayım. En çok sevdiğim Simyacı kitabının  yanında bu kitap ikinci sırayı aldı. Fakat çok önceden okuduğum Elif ve Zahir kitaplarını tekrar okumaya karar verdim. Neden mi? çünkü bu kitaplar için doğru zamanın şimdi olduğunu düşünüyorum. Hafta sonu kitapları düzenlerken tekrar elime aldım kitapları. Bir heyecan hissettim. Arkalarında ki notları okurken de bu kitapların bana vermesi gerektiği enerjiyi daha önce alamadığımı şimdi zamanı olduğunu anladım. Bu kitabı yeni bitirdiğim ve çok beğendiğimi de üstüne ekleyince daha önce alamadığım tadı almak üzere bu iki kitaba tekrar şans verdim. Onları okuyunca yazarım şimdi esas kitaba dönelim. Portobello Cadısı beni heyecanlandıran tüm konuları içinde barındırıyor. Ne mutlu bana.Adından da anlaşılacağı gibi Cadı olan bir kadından bahsediliyor. Daha doğrusu algı gücü açık spüritüel yaşayan Athenadan. Athena yada Şirin mi demeliyim? Beyrutlu bir iş adamı ve eşi çocuk istemekte fakat b