HANDE KAYACAN

Çocuğunuz var mı? Peki teknolojiyi kullanmasına ne diyorsunuz? Yada elinde sürekli cep telefonu ve tablet taşıyan çocuklar hakkında ne düşünüyorsunuz? Anne değilseniz muhtemelen şöyle diyeceksiniz.'' kesinlikte karşıyım. Benim çocuğum olunca kesinlikle izlemeyecek cep telefonundan  video  falan. Televizyon açılmayacak. 5 dak. fazla bakmasına müsaade edemem.,bağımlılık yapıyor bir kere'' Anneyseniz  '' çok direndim ama bir yere kadar 2 yaşından beri izliyor videoları zaten pür dikkat değil,onu bile istemiyorum aslında ama bazen çileden çıkıyorum. En azından yemek yaparken yada yerken yada ona yedirirken biraz izletiyorum. Bazen çok yorgun  oluyorum. Çok ısrar edip oda kendini yere atıyorsa izletiyorum. Benimde dinlenmeye ihtiyacım var. Dinlenince muhakkak onu oyuna çağırıyorum o zaman koşarak geliyor. Benimde içim rahat ediyor.Elbette bende isterim sadece hayaller kursun ve oyuncakları ile oynasın ama çalışıyorum ve bazen çok yorgun ve tahammülsüz oluyoru

Bu hikayeyi daha önce de okumuştum. BilmEyenler varsa onlar da okusun isterim. O zamanlar tığ gibi delikanlı, cepte para çok. Oyuncu bir de, Mavi Boncuk filmini çekiyoruz. Bir gün setten çıktık, eve gidiyoruz. Ben Laleli’de oturuyorum, Kemal benden önce çıktı. Herkes yevmiyesini almış. Taksiyle kendi arabasıyla giden gitti. Baktım Kemal yürüyerek gidiyor, üç kilometre var gideceği yere. Her gün yürüyerek gidip geliyor, merak ettim nereye gidiyor bu adam böyle diye. Uzun süre yürüdü, sonra bir bankta yatan adamı kaldırdı… Bir şeyler konuştular, sonra cebinden para çıkarıp verdi. Şaşırmıştım, ardından biraz daha ilerde bir lokantaya girdi, bir şey yemeden çıktı, oraya da para verdiğini görmüştüm… Bıraktım takibi, banktaki adama yaklaştım, ‘Tanıyor musunuz o az önce size para veren adamı?’ dedim. ‘Adını bilmem, sormam da, her gün para verir bana…’ dedi. Teşekkür ettim, az ilerideki lokantaya gittim, ‘Az önce gelen beyin borcu mu var size?’ dedim, tanımadılar beni… ‘Kemal abi’nin mi,

'' Ah kınalı kuzum...bir cihan kafes işte... Geldin kondun. Kırıldı kanadın,yoruldun. Nefesin bitti,gözünü yumdun. Hepsi bu...'' Sevgili İclal Aydın'ın üçleme olarak çıkan ilk kitabından bahsedeceğim bugün. Aslında bu kitap üçlemenin ilk kitabı iken ben ilk Unutursun kitabından başladım okumaya. Sonra Üç Kız Kardeş geldi. Sonra bu kitap. Üç Kız Kardeşi bitirdikten sonra kitapların üçleme olduğunu öğrendim. Yani benim okuma sıralamam 2,3 ve 1. kitap oldu. Olsun çok kaçırılmış bir şey yok çünkü aslında kitapların hepsi ayrı bir hikayeyi içinde barındırıyor.  Hikayeyi anlatmadan önce söylemeliyim ki kitap serisi 6 ya tamamlanacak. Hatta Üç Kız Kardeş dizi olarak ta yayınlanacakmış.Ben birebir İclal Aydın'dan duydum.Bekliyorum...  Hatta şu an kitapları okuyanlar bilir Defne karakterini. İşte Defnenin Yunanistan'a doğru yolculuğunu anlatacağı kitabın hazırlığını yapıyor İclal Aydın. Sıkı takip ediyorum öyle diyelim. Seviyorum kendisini. Kitaplara geli

Paulo Coelho nun eşsiz bir kitabı ile daha karşınızdayım. En çok sevdiğim Simyacı kitabının  yanında bu kitap ikinci sırayı aldı. Fakat çok önceden okuduğum Elif ve Zahir kitaplarını tekrar okumaya karar verdim. Neden mi? çünkü bu kitaplar için doğru zamanın şimdi olduğunu düşünüyorum. Hafta sonu kitapları düzenlerken tekrar elime aldım kitapları. Bir heyecan hissettim. Arkalarında ki notları okurken de bu kitapların bana vermesi gerektiği enerjiyi daha önce alamadığımı şimdi zamanı olduğunu anladım. Bu kitabı yeni bitirdiğim ve çok beğendiğimi de üstüne ekleyince daha önce alamadığım tadı almak üzere bu iki kitaba tekrar şans verdim. Onları okuyunca yazarım şimdi esas kitaba dönelim. Portobello Cadısı beni heyecanlandıran tüm konuları içinde barındırıyor. Ne mutlu bana.Adından da anlaşılacağı gibi Cadı olan bir kadından bahsediliyor. Daha doğrusu algı gücü açık spüritüel yaşayan Athenadan. Athena yada Şirin mi demeliyim? Beyrutlu bir iş adamı ve eşi çocuk istemekte fakat b

Ah Atatü rk canım Atatürk...  Geçtiğimiz 10 kasımda D&R bir yazı yayımladı. Anıtkabir'in mimari özellikleri. Çok ilgimi çekti. Bu güne kadar hep gidip görmek istedim nasip olmadı. Şimdi kızım 3 yaşında okul çağı gelince onunla gitmeye karar verdim. Bu kadar zaman beklemişim en azından ilk ziyaretimde kızımla olsun... D&R internet sitesinde yayınlanan ve üyelerine mail olarak attığı bu yazıyı olduğu gibi sizinle paylaşıyorum. D&R' da bu güzel bilgilendirme ve incelik için tebrik ediyorum... Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kurucu lideri  Mustafa Kemal Atatürk ’ün vefatının ardından onun Türk devletine bıraktığı mirasa yaraşır bir anıt mezar yapılması konusu gündeme geldi. Söz konusu mezarın aynı zamanda şanlı Türk tarihinin de portresini çizmesi gereken bir mekan olarak tasarlanması gerekiyordu. Bunun nasıl bir yer olması gerektiği düşüncesi, Anıtkabir’in inşası için düzenlenen bir mimari yarışmayı da beraberinde getirdi. Önceden Atatürk tarafından bir a

İlk defa Tanrı ile sohbet kitabında duyduğum bu teoriyi biraz araştırdım bugün. Enerjinin ve kolektif bilincin var olduğuna inandığım hatta zaman zaman da deneyimlediğim için şaşırtıcı gelmedi bana... Hala enerji ve hepimizin enerjiden meydana geldiğimiz düşüncesinde şüphesi olan varsa bilim adamlarınca kanıtlanmış bu teoriye göz atmanızı rica ederim. Ben konuyla ilgili yazıları okurken  çok güzel ifade edilmiş bir çeviriye rastladım sizinle onu paylaşıyorum;  Keyes Jr.’dan belki de hepimizin hayatını değiştirecek bir gerçek deneyin öyküsü.  Size gerçek bir hikâye anlatacağım: Yüzüncü Maymun’un hikâyesini… Pasifik Okyanusu’nda irili ufaklı birçok ada. Bu adalarda Macaca Fuscata türü Japon maymunları yaşıyor. Bu adalardaki maymunların doğal ortamları içindeki davranışları otuz yılı aşkın bir süre bilim insanları tarafından gözleniyor. 1952’de Koshima Adası’nda bilim insanları maymunların beslenmesi için kumların içine tatlı patates bırakıyorlar. Bu adanın maymunları da tatl

Evet efendim bir kitabın daha sonuna geldik. Bu seri beni çok heyecanlandırıyor. Belki de okurken gerçekten yüce bir güç tarafından kitabın oluşturulmasına katkıda bulunulduğunu düşündüğüm  yada düşünmek istediğim için. Kitabın ilkinin yorumunu yaparken de aynı tereddütteydim. Bu tür yazılar yazmak ve kabul edilmesi her zaman zordur. Her zaman karşı çıkan ve yazılanları çürütmeye çalışan anne -babalar, eş -dostlar çıkacaktır. -Tövbe de çarpılırsın bile derler.  Ben kendi aileme söylesem saçmala Hande derler. Ama her ruhun bir yaşam ve dünyada bulunma amacı olduğunu ve bu amaca hizmet etmek için var olduğunu bilseniz... Bilince farklı oluyor. Ben ruhumun bu amaca hizmet etmek için burada olduğunu düşünüyorum. Ruhum sıkışıyor diyorum ya... ruhum şifalanmasına  ve aldığı bu şifayı ve ışığı dağıtmasına ihtiyacım var. Her şeyin olması gerektiği zamanda olduğunu düşünürsek ki bu evrende bu hep böyle olmuştur.Benim için de zamanı diye düşünüyorum. Çalışıyorum... Sevgi... Kit

Öncelikle yeni yıl hedefimde belirtmiş olduğum 24 kitabın hepsini Sızı kitabıyla tamamlamış bulunmaktayım.Ne mutlu bana... Bundan sonrası cabası artık. Gelelim kitabımıza. Sızı Canan Tan'ın son kitabı. Yeni çıktı sayılır sanırım 2 ay oluyor. Canan Tan çok sevdiğim bir yazardır. Fakat kurduğu hikayelerde hep benzerlikler bulunurum. Bazen aynı hikayelermiş gibi gelir bana.Misal doğulu yada aşiret aileleri,kültürlü kendi ayakları üzerinde duran kadınlar,bu iki farklı kültürün yaşadığı aşk hikayeleri,kayınvalide sıkıntısı ve eziyetleri. Zor durumda çocuklarıyla ortada kalan anneler.dramatik ölümler... Neredeyse hepsinde aynı tat var. Hepsini sevdim  mi kitapların? Hayır.Ama Piraye hatırına okumaya devam ediyorum.Canan Tan'ın bir gün yine böyle bir cevher çıkaracağından eminim çünkü. Yazımı inanılmaz akıcıdır, okurken çok çabuk okursunuz misal sabahtan akşama bitti Sızı kitabı. Bazen alır götürür. Ve bazen duyguyu öyle verir ki içinde kaybolursunuz duygunun. Kendiniz yaşam

Bir kadın hareketi. Kadınların devrimci hareketi. Kadınların dünyasının hikayesi... Orta doğuda geçen bu kadın birliği romanı oldukça enteresan. En azından benim için öyle. Hikaye daha önce okuduklarıma pek benzemiyor. Roman ama daha modernize edilmiş,daha günlük daha olağan. Okurken dalıp gitmiyorsunuz. Bugünde bu yüzyılda birebir yaşıyorsunuz Onlarla.. Maryam,Amira,Madam Lilla ve Ece ile... Maryam canım Maryam bu hikayenin en sevdiğim karakteri Maryamdı benim. Erkek vücutlu kadın yürekli Maryam. Her şeyin karşısında dik durabilen haksızlığa tahammülü olmayan Mısırlı akademisyen Maryam. Amira,Tunuslu Amira...saf çocuk yürekli içindeki çocuğu kaybetmeyen Amira. Muhammet'in Amira ya yazdığı mektuplar var. Kitabın en güzel kısımlarından biri de bu mektuplar. O kadar samimi o kadar güzel anlatılmış ki.Aynı zamanda Amirayı okurken anne ve babasından gördüğü sevgisizliği ilkilerinizde hissediyorsunuz.. Dansöz ve aynı zamanda devrimci olan iki aynı kadının hikayesini okuyorsun

Frankenstein hikayesini bilir misiniz? Yani nasıl ortaya çıktığını ve bu karakteri yaratanın aşk acısı çeken bir bayan olduğunu biliyor muydunuz? Ben ilk defa bu yıl okuduğum bir kitapta öğrendim.  Bence adı bile korkutucu. Yazmak ve böyle bir karakter oluşturmaksa elbette ki çok zordur. Kafa ya burada değildir. Yada hiç bir şeyi önemsemeyen ve etkilenmeyen bir kafa yapısı vardır diye düşünüyorum.Gelin yazarı ve bu karakteri okuduğum ve araştırdığım bilgiler doğrultusunda irdeleyelim ve hazır filmi de yeni vizyona girmişken gündemimizi sıcak tutalım... Elif Şafak demiş ki  '' Edebiyat tarihinde çok az romanın yaratılış hikayesi kitabın kendisinden bile daha tuhaf ve esrarengizdir. Frankenstein da onlardan'' Kitap Mary Shelley tarafından 1800 lü yıllarda davet edildiği bir şatoda yazılmaya başlanmıştır. Eşi Percy Shelley in ilgisiz ve asi tavırları yüzünden  yaşadığı sıkıntı dolayısı ile yazmaya başladığı söylenir.Bu bakış açısıyla bakılınca karakter Percy ile