HANDE KAYACAN

Bloğumu okuyanlar bilir ki Türk filmlerini çok severim. Son zamanlarda Türk sinemasındaki yükselişi de düşünürsek çok da iyi filmler yapıldığını ve yapılmaya da devam edileceğini söyleyebilirim. Vakit buldukça özenle izlemeye çalışıyorum. En son geçen hafta İkimizin Yerine isimli filmi izledim. Sinemada oynadığı zamanda ilgimi çekmiş izlemek istemiştim.Ama artık sinemaya çok az vakit ayırabildiğim için sinemada izleyemedim.Film 2016 yapımı. Afişte gördüğünüzde bir romantik komedi filmi gibi duruyor. Evet romantik komedi tarzını barındırıyor fakat bence filmde büyük bir trajedi var. İzlerken ne oluyor ya ?,nasıl yani? haydaaa gibi  naralar atarak izliyorsunuz filmi. Çünkü bir an geliyor ki hikayenin neresinde olduğunuz karışıyor. Anlatmakla anlatmamak arasında kararsızım. Anlatırsam tadı kaçacak. Çünkü izlemenizi tavsiye edeceğim çok başarılı ve özgün bir film olduğunu düşünüyorum. Kızım olduğu için mi bilmem ama çok etkiledi beni film. Hatta o gece baya sıkıntılı yattım

Öldürülen Japon sümerolog asistanın telefon şifresi Abum Rabum du ... Peki ne demekti? Çarpıcı, ezoterik, tarih ve bilim kokan bunun yanı sıra Batı medeniyetlerinin Doğu medeniyetlerine neden üstünmüş gibi davrandığının ,neden Orta doğunun Mezopotamyanın peşi sıra geldiklerinin ve buna rağmen Mezopotamya da ki ister bilim ister sanat ister tarih olsun Batı medeniyetlerinin Doğunun aslında yanından bile geçemeyeceğinin çarpıcı şekilde anlatılmış hali bu roman. Tabi en çok ta bir Hz İbrahim romanı... İskender Pala bu kitabı okurken en büyük pişmanlığım oldu. Çünkü yeni tanıdım ve ilk defa bir kitabını okuyorum. Ne büyük bir cehalet benim için...Bazen böyle iyi kitapları ve yazarları hele ki böyle yazarları kaçırdığıma çok üzülüyorum. Od kitabını kaçırmışım hemde Yunus Emre yi anlattığı kitabı neyse sırayla telafi edilecek hepsi. Gelelim konumuza çocukluğumdan beri ne film izlesem ne kitap okusam o karakter oluveririm bir anda. Ayran gönüllülük var biraz.Birazda her şeyi bil

Artık gözünüz arkada kalmasın. Ayaklarınızı uzatıp biraz daha hayattan keyif almanın kendinize zaman ayırmanın, görünümünüze çeki düzen vermenin 2 yıldır ertelediğiniz tatile çıkmanın vakti geldi. Ne tatili çocuğu büyüttük evet ama euro olmuş 5,70 dolar 4,86 dediğinizi duyar gibiyim. Çünkü bende 2 yıldır çıkmadığım tatili planlarken sürekli döviz artıyor.Dur bugünde erteliyim deyip duruyorum. Konu bu kadar gündemde ve bazı firmalarda iş sonlandırmaya kadar giderken bahsetmeden geçemedim.Ekonomi duvara toslamış durumda.Seçime kadar kesin böyle sürecek ama sonuç ne olur bilinmez. Belki seçim sonrası da devam edecektir.Neyse konuya neşeli başlamıştım ama gülümsemem yarım kaldı. Umarım kimse işinden olmadan hükümet bir önlemini alır. Konumuza gelirsek dediğim şu ki sevgili anne artık karşında çenesi düşük, mükemmel bir arkadaş duruyor.Bu mükemmel arkadaşa senin de eşlik etmen bütün yorgunluğunu alacak ve gününü aydınlatacak inan. Benim gibi çalışan bir anneyseniz bazen çok yorgun olup

Tavla bilen tavla oynayan insanlar hep samimi, iyi niyetli, babacan gelmiştir bana. Özellikle de içi çe bir mahalledeyseniz esnaf yada komşular arasında bir tatlı yarıştır tavla. Çocukluğumdan beri annem ve babamı hep izlerim tavla oynarken.Onları öyle görmek ayrı bir keyif verir bana.Çocuklaşırlar ,atışırlar,heveslenirler... Ben çok severim ama çok iyi bilmem tavla oynamasını. Sayarak oynadığımdan da kimse oynamak istemez benimle. Çünkü tavlanın şanı saymadan oynamaktır.Usta olmak,tavlayı karşı tarafın kolunun altına vermektir. Her zarın bir ismi vardır. Düşeş derler yada pencüse.Hep yek yada dubara.Tabi bide mars olmak vardır. Mars olmak dışında Hangi zamanda hangisi söylenir bilmem ama  duymak çocukluğumu hatırlatır bana. Tavla oyunu ve tarihi ile ilgili Atlasın mayıs sayısında okuduklarımdan aklımdan kalanları paylaşayım istedim sizinle; Bundan tam 735 sene önce yani 1283  yılında Galiçya-Kastonya ve Leon Kralı olan X. Alfonso tavla satranç ve zar oyunlarının  kitabını ya

Pozitif Dergi Mart Sayısı...

Küçücük bir bakışın çözer beni kolayca...  Anne olduğumdan beri kendi çocuk olduğum günleri unuttum. Sanki hiç çocuk olmamışım gibi. Sadece kızımın sarıp sarmalanmaya ihtiyacı var gibi hissettim.Halbuki bende hala annemin çocuğuydum ve benimde ihtiyacım vardı.Bazen anneme sarıldığımda bunu son zamanlarda ne kadar az yapıtığımı düşünüyorum .Yada sadece anneme ve bana ait olan bir zaman neden yaratamıyoruma takılıyorum. Annelik benim kayıp dünyam mı? Kendim annelik serüveninde kayboldum sanırım. Bir anneyim her şeyi en iyisi ile yapmaya çalışan, hep eksik kalan, çok seven. Ama Hande yi bulamıyorum. Hande kayıp.Zorluyorum bazen,sonra diyorum ki Nisan mutlu olsun da kaybolan benim 3 yılım olsun. Keşke başarabilseydim.geçtiğimiz 3 yıl boyunca hem anne, hem Hande, hemde çocuk olabilmeyi... Geçtiğimiz pazar anneler günüydü kafamda bunu irdeledim. Kendi günümün kutlanmasını beklerken. Kızımın ilk defa ağzından dökülen ''annecim anneler günün kutlu olsun ''demesi beni

Ramazan geldi çok şükür.Bu senede her seneki gibi eski tadında geçsin istiyorum.Şimdilerde çok bu tadı alamasak ta çocukluğumuzda kalan ramazanlar hep özlemimizde. Sofrada oturup ezanı bekleyişimiz,pide,hurma, sıcak bir tas çorba hatta pastırma ramazanın en güzel hatırlatıcıları bana. Anneannemde açtığımız oruçları hatırlarım. Camdan baktığınızda cami görünürdü ışıkları yanardı yeşil yeşil.Hemde top sesini duyardık .Anneannemin maydanozlu çoban salatası eşliğinde açtığımız iftar gibisi yoktu.Çocukken ramazanlar kışa gelirdi.Hem zaman kısa olurdu,hem soğukta ramazan daha keyifli olurdu. Birde hava çabuk karardığından akşam çökünce yemek yemeyi daha çok severdim. Eskiden aile içinde yenen o iftar sofralarının aynısı kurulamıyor artık. Kimisi aramızdan ayrılmış.Kimimiz çalışıyoruz.Kimisi uzak.Herkes hele ki hafta içi ise bir araya gelemiyor artık. Şimdi kadınlarda çalışıyor. Kimse evde misafir ağırlamak istemiyor. Herkes çalıştığı için belki de bu zamanda normal karşılamalı bu du

pozitif dergi mart sayısı..

Japonyada tapınaklarla bezeli Koyasan bölgesi UNESCO dünya mirası listesinde yer alıyor.Burası tüm dünyaya kucak açan ve her yerden insanın ziyaret ettiği özel bir bölge. Gün burada çok erken başlıyor. Tapınaklara uzanan doğa ile iç içe uzun yürüyüş yolları var. Tapınaklarda dua için hazırlanan mumlar saat 5.30 da yakılmaya başlanıyor. Burada bulunduğunuz süre boyunca kaldığınız konuk evleri 800 mt irtifaya sahip dağlarda bulunmakta.Burada yemekler önemli Et ve balık beslenmeden uzak tutuluyor. 5 renk ve 5 tat üzerine kurulu yemek düzenleri bulunuyor. Dini ritüel gibi sunulan yemekler de en önemli kural mevsime uygun yemeklerin tercih edilmesi.Aynı zamanda ağır kokulu soğan sarımsak gibi yiyeceklerde menü dışında tutuluyor. Burada ki tapınakların 1200 yıllık olduğu ve hac yürüyüşüne katılmak isteyenlere geçmişten beri açık olduğu bilgisi tüm konuklara görevli rahibeler tarafından aktarılıyor.Kadim coğrafyaları yapılan yolculukları hep merak etmişimdir. Hiç gitmeyi düşünmediğim

Bugünlerde yine ne kadar seninleysem yetmiyor. İçimde ki sevgiyi sana bazen yeterince veremediğimi hatta çoğunlukla yetersiz bir anne olduğumu hissetmem  sen doğduğundan beri içimden hiç gitmedi. Gitmeyecek te galiba, Belki de ben sağlıksız düşünüyorum sahi sizin fikriniz nedir? Annelik akıl almaz bir maraton her gün daha fazla kendinden vererek bir evlat yetiştiriyorsun .Bazen yaptığın yanlışları doğru zannediyorsun, bazen doğrularına yanlış diyorsun. En çok ta hep vicdan azabı çekiyorsun.Sanki hep eksik kalıyor çocuğun. Son zamanlarda artık çok dile getirmeye başladın bunu... Anne artık çalışma,annem artık işe gitmesin ve o kızgın bakışlar ... Sanki seni isteyerek yalnız bırakıyormuşum da bana küsüp kırılıyormuşsun gibi bakan o masum güzel bakışlar. İçinden çıkamadığım yegane hal senin bakışların güzel kızım. Bir gün bunları okuyacağını varsayarak yazıyorum ki bil.O anda benim de içimden kopanları diye. Hayat zor mu? Aslında bakış açınla alakalı zorluğu yada kolay oluşu

Dün akşam TRT de denk geldik bu filme. Canım çok film izlemek istiyordu ki ne zamandır da izleyemiyorduk . Digitürkte beğendiğimiz bir film bulamadık. Sonra kanal gezerken bir film bulacağımdan ümitsiz zorlamayıp kitabımı mı okusam diyordum ki... Stajyer filmine denk geldim. Eşim bu filmin çok güzel olduğunu duymuştum dedi. Başından yakaladığımız içinde oturup izledik. İyi ki de izlemişim .Çok iyi geldi. Başrollerde Robert De Niro ve Anne Hathaway var. Bu iki isim bile izlemek için yeterli bir neden  bence. Çok hırslı bir iş kadının ,kendi işini kurmuş ve başarmış bir kadının hayata karşı kırgınlığı ve evliliğini kurtarmak için çok sevdiği işinden dahi vazgeçebilmeyi göze almasını ve stajyeri Ben'in onun yanında olarak tecrübelerini aktarıp arkadaşlık etmesini anlatıyor filmde. Biraz romantik komedi tarzı diyelim ama aşktan çok arkadaşlık ve güven işlenmiş bu filmde. Aile bağlarının derinliğinin önemini de anlıyorsunuz izlerken. Filmin başında  70 yaşında bir insanın hay

Geçtiğimiz cumartesi yani 5 mayısta Swiis otelin 7. kez düzenlediği çocuk karnavalına katıldık. Behçet Uz çocuk vakfı yararına düzenlenen bu karnavala kızım ve ben ilk olarak katıldık. Anca kendime geldim ve kızımla bu sene rahatça dışarı çıkmaya başladığım için bu sene haberim oluyor etkinliklerden. Bir arkadaşımdan duydum onuda . Nisandan 1 yaş büyük bir kızı var arkadaşımın . Geçen hafta onunla konuşurken götürelim çocukları dedi tamam dedim. Etkinlik Swiss otel bahçesinde gerçekleşti .3 yaş altında ki çocuklara ücret alınmıyor. Veliler ve diğer çocuklar içinse giriş ücreti 79 tl idi. Ücret etkinliğe göre bence fazla ama vakıf yararına yapıldığı için ücret makul oluyor. Bahçenin tamamına etkinlik alanı oluşturulmuş. Renkli güzel bir karnavaldı. Ama ne yalan söyleyeyim daha iyi olabilirdi.Giriş kısmı küçük gruplar halinde satış yapmak isteyen tasarımcı yada mağazalar için ayrılmış. Okullar kolejlerin tanıtımları daha çok etkinlik alanındaydı. Ortaya bir sahne kurulmuş. Ö

Bu senede çok şükür hıdırellez geldi.Benim güzel bahar bayramım. Öyle çok istiyorum ki kızımda benim gibi olsun. Bu coşkuyu baharı yaşasın. Bugünü bayram havasında kutlasın.. Neyse ki bu sene tamda anlayabileceği yaşa geldi diye düşünüyorum. 2,5 yaşında ve eğlenmeye bayılıyor her çocuk gibi. Dolayısı ile bu sefer hıdırellezi kutlarken oda yanımızda coşkulanacak ve dilediğince oynayıp,aklına yazacak diye düşünüyorum. Ne mutlu bana...ŞÜKÜR Çocukluğumda bahçeli bir evde yetiştiğim için bir hafta öncesinden bahçeye çer-çöp doldurmaya başlardım.Hıdırellez günü herkes sokaklarda olur öncelikle topladığımız çer-çöpten ateş yakar ,biz çocuklar ateşten atlayıp eğlenirken annelerimiz çiğdem çitleyip darbuka çalar ,oynar, şarkı söylerlerdi. Ne güzeldi çocukluğum. O anlar hayatıma kazınan en güzel en saf anlardandır. İyi ki var anılarım şükürler olsun. Hadi bakalım hıdırelleze hazırlanalım, Öncelikle hıdırellez günü ereken kalkalım,evimizi, temizleyelim ve havalandıralım. Sonrasında kullan

Her yıl heyecanla beklediğim,günler öncesinden planlayıp harekete geçtiğim canımm ederlezi yani hıdırellez...  Daha öncede bahsettiğim gibi bir seremoni benim için ve o yüzden layığıyla kutlanmalı. Hıdırellez aslında bahar bayramıdır. Baharın gelişi kutlanır. Ve inanışa göre Hz Hızır ve  Hz İlyas 5 mayıs akşamını 6 mayısa bağlayan gecede denizde buluşurlar. Ve kimin ne dileği varsa; deniz kenarına yapılan taşlardan dilekler yada yazılıp gül ağacına asılanlar hangisi ertesi gün yoksa onu Hızır'ın yada İlyas'ın aldığına ve o dileğin yıl içinde gerçekleşeceğine inanılır.  Ben inananlardanım. Şehir efsanesi olmadığına göre. Hızır Aleyisselamında var olduğunu bildiğime göre dileklerimin de gerçek olacağına inanırım.Olur da. Zaten her şey inançla ve beynimizi yönlendirmemizle değil midir? Bugün oluşan bu muhteşem enerjiden neden yararlanmayalım.Her şeyin enerjiden oluştuğunu biliyorsunuz değil mi? O halde neden bu günü boş geçirelim. Hadi kalkın hazırlanın hıdırellezi kut