Başımızın Tacı Anneanneler-Babaanneler...
Onlar iyi ki varlar. Annem olmasa ne yapardım bilemiyorum. Kızıma annem ve babam birlikte bakıyorlar. Nisanı bir bakıcıya bırakmak zorunda olmamak en büyük lüksüm ve zenginliğim. Bir çok yakını yanında yada hayatta olmayan ve çalışmak zorunda olan anneler maalesef bir bakıcıya bırakmak zorunda. Tabi ki hakkını vererek bakan bakıcılar da vardır. Ama gördüklerimiz duyduklarımız maalesef hep kötü şeyler. Ve bakıcıyla çalışan çoğu anne 3 yaş itibari ile daha güvenli bulduğu kreşlere çocuklarını emanet etmek zorundalar. Anne olana kadar hatta Nisan 1 yaşına gelene kadar bende paylaşmayı öğrenmesi ,yaşıtlarıyla oynaması ve disiplini,sorumluluk almayı bilmesi adına 3 yaşına gelsin kreşe vereceğim diyordum. Ne büyük yanılgı!!! Şu an ki düşünceme göre 4 yaşın daha uygun olduğunu düşünüyorum. Ortada zorunlu bir durum yoksa tabi. 4 yaşa kadar oynasın sadece hayal etsin keşfetsin. ingilizce rakamları renkleri 1 yıl geç öğrensin. Okuma yazmayı mümkünse ilkokulda öğrensin. Bende böbürle...