H.K

Geçen hafta sonu bayramdı, malumunuz izindeydik ve bolca gezdik. Bayramın son günü de sabahtan çok sevdiğimiz arkadaşlarımızla kahvaltı planladık.Genelde güzel kahvaltısından dolayı Urla zeytinli köşkü tercih ediyorduk.Hem çocuklar da orada çok rahat ediyordu.Ama Bu sefer değişiklik yapıp benzer konsept te yine Urla da bulunan Rahatla At Çiftliğini tercih ettik.Güzel mi? vallahi gayet güzel. Çocuklar için hem geniş bahçesi hemde içinde park bulunduğu için bulunmaz nimet aynı zamanda. Biz hava biraz kapalı olduğu için ağaçlar ile örtülü arka bahçede bir masa seçtik kendimize. Hemen yanı başımızda da oyun parkı bulunuyordu.Ortada kapalı restoran bölümü ön tarafta da yine bir bahçe ve at binmek için ayrılmış yerler bulunuyordu.Metrekare olarak oldukça geniş bir alan ve kesinlikle çocuklu aileler için birebir. İşletme çalışanları güler yüzlü ve ilgili.Kahvaltı serpme kahvaltı şeklinde sunuluyor. İsteyene kahvaltı tabağı da hazırlayabiliyorlar. Biz serpme kahvaltı olarak tercih et...

Urla benim için çok özeldir. Çocukluğumdan beri böyledir hemde. İlk anneannemle başladı benim Urla sevdam. Anneannem Urla İskeleyi çok severdi.Dilinden düşürmez gidip iskelede çay içip serin havada oturmanın hayalini kurardı hep. Canım benim... Hayal diyorum çünkü anneannem hayattayken ve ben çocukken bunları konuştuğumuzda Urla  uğrak bir nokta değildi bizler için. Kırk yılda birdi yani. Keşke anneannem hayatta olsa şu an. Her hafta götürsem onu Urla İskeleye... Oturup birlikte çay içsek. Bana gene eskileri anlatsa yada Hızır Aleyyisselamı gördüğü anı. Keşke. Sonrasında Devrimle evlenmeye de Urla da karar verdim. Aşk ile ilgili de anlamı oldu benim için. Sonra Urla da evlendim. Düğün albüm çekimini Urla da yaptık. Kızımı ilk denize taş atmaya Urlaya götürdüm. Şimdi ise Urla da yaşamak hayallerimin baştacı... Gelelim asıl konumuza.Şimdi size Urla da ki eşsiz mekandan Uzbaş Tarım Ürünlerine ait olan Urla Şarapçılık tan bahsedeceğim. Bu muhteşem mekan aynı zamanda düğün albümümün...

Urla benim için özeldir. Çok severim Urlayı. Çocukken hep anneannemden dinlerdim. Urla iskeleyi isterdi çok. Gidip orada çay içsin keyif yapsın çok hoşuna giderdi. Tabi kaç kez nasip oldu da gitti bilemem. Ama ben küçüktüm bir kere beraber gittiğimizi hatırlıyorum. Masalara servis yapılıyordu.Tabi çocukken  o kadar masum oluyorsun ki sipariş üzerine geldiğini düşünemiyorsun. Dedim ki -anneanne bize neden patates kızartması getirmiyorlar. Şöyle bir durdu anneannem baktı bana yere oturmuştum parmaklıklardan ayağımı denize uzatmış denizi izliyordum. Meğer paraları sadece çaya yetecek kadarmış ama bana yinede patates söyledi hemen. Baktım 5 dak sonra patates önümde ne mutlu olmuştum. 32 yaşındayım bir daha o lezzette patates yemek nasip olmadı. Anın güzelliğinden olsa gerek. Ben eşimle evlenmeye de burda karar verdim.Bir kış günüydü sanırım şubat ayıydı. O zaman arkadaştık daha. Çeşmealtına doğru giderken gelin kayanın orada bir cafe var denize nazır.Oranın kapalı bölümünde oturuyo...