Urla Denince Ben -Ve Urlanın Güzel Kahvaltı Mekanı Zeytinli Köşk
Urla benim için özeldir. Çok severim Urlayı. Çocukken hep anneannemden dinlerdim. Urla iskeleyi isterdi çok. Gidip orada çay içsin keyif yapsın çok hoşuna giderdi. Tabi kaç kez nasip oldu da gitti bilemem. Ama ben küçüktüm bir kere beraber gittiğimizi hatırlıyorum. Masalara servis yapılıyordu.Tabi çocukken o kadar masum oluyorsun ki sipariş üzerine geldiğini düşünemiyorsun. Dedim ki -anneanne bize neden patates kızartması getirmiyorlar. Şöyle bir durdu anneannem baktı bana yere oturmuştum parmaklıklardan ayağımı denize uzatmış denizi izliyordum. Meğer paraları sadece çaya yetecek kadarmış ama bana yinede patates söyledi hemen. Baktım 5 dak sonra patates önümde ne mutlu olmuştum. 32 yaşındayım bir daha o lezzette patates yemek nasip olmadı. Anın güzelliğinden olsa gerek. Ben eşimle evlenmeye de burda karar verdim.Bir kış günüydü sanırım şubat ayıydı. O zaman arkadaştık daha. Çeşmealtına doğru giderken gelin kayanın orada bir cafe var denize nazır.Oranın kapalı bölümünde oturuyo...