H.K

Geçen yaz Nisan 1,5 yaşındayken çocuk doktorumuza tuvalet eğitimine ne zaman başlamalıyım demiştim. O an kendimi hiç başlamaya uygun hissetmiyordum,yorgundum ve altından kalkabileceğimi sanmıyordum. Doktorumuz tuvalet eğitimi diye bir şeyin olmadığını zamanı gelince nasıl yürüdüyse, konuştuysa bunun da kendiliğinden olacağını söylemişti bana. Sakın çocuğun yanında sürekli tekrarlayıp üstüne de düşmeyin demişti. Bilhassa çocuğun yanında konuşmamızı dahi istemedi. Sadece bana söylediği çocukların kaslarının 2-2,5 yaş aralığında geliştiği ve anca bu dönemde çocukların tuvaletini tutabileceğini ekledi. Tabi tüm çocuklarda bu gelişim farklılık göstermekle birlikte yaygın ve bilimsel olan 2-2,5 yaştı. Biraz rahatladım çünkü dediğim gibi kendimi hazır hissetmiyordum. Nisanın da çok hazır olduğunu düşünmüyordum. Sabah uyandığında bezi hala dolu uyanıyordu. Ve bu konuyu bir sonraki seneye devredip kapattık.  Ve bu sene zamanı geldiğini düşündüm. Çünkü Nisan artık 31 aylık olmu...

Masallar canım masallar.... İnsanı alıp başka diyarlara götüren masallar. Okuduğum bir masal kitabında diyordu ki ; masallar bir yere,bir ülkeye ve kültüre değil masallar insana aittir. Çocukluğunuzda çok masal dinlediyseniz yada hala mucizelere inanıyorsanız kalbinizin bir yerinde hala büyümeyen, haşarı, masum ,hayalci bir çocuk varsa masallarda hala vardır. İnanın ki vardır. Bizim kültürümüzde de vardır masallar Orta Asyadan gelir. Anadoluya özgü masallar vardır. Yani aslında bir kültürdür masal. Ama ben bugün Çocuklar üzerinde ki etkisinden bahsetmek istiyorum. Ben çok severim masalları. Çocukluğumda babamla gece yatağa uzanırdık babam bana hep masal anlatırdı. Her akşam böyleydi bu.Hepsini bilirdim masalların ,kimsenin bilmediği bir de balıkçı masalı vardı bildiğim. Sonra sonra herkesten duymaya başladım Hemingway 'in di sanırım masalın aslı. O zaman bana çok büyülü geliyordu bu masallar hala da öyle... Nisan doğduğundan beri ona da hep masallar anlatmaya,kitap okumay...