Animizm nedir?
Animizm nedir? duydunuz mu hiç. Ben geçenlerde okumaya başlayıp bitirmek istemediğim bir kitapta duydum ilk defa. Kitabın adı Hint Masalları idi. Bende kitabı alırken Hindistan'a özgü efsane ve hikayeleri okuyacağımı düşünerek aldım kitabı. Ama birbirinin aynı, fabl tarzı masallar vardı. 4-5 masal okudum ama her masal aynı ve sonuçsuz çıkınca okumayı bıraktım.
Aradığımı ,Hindistan'ın kadim bilgeliğini,aydınlığını vermemişti kitap bana.Belki sonra tekrar açar okurum dedim ve öylece kütüphaneme bıraktım.
Kitabı okurken bazı kelimeler bilirsiniz ki dip not olarak sayılar yada yıldızla ifade edilir ve sayfanın altında açıklamasıyla beraber belirtilir. İşte burada okudum animizm kelimesini .İlgimi çekti çünkü canlıcılık yani evrende insan ruhu gibi başka varlıklarında yaşadığına inanılan periler,ruhlar gibi varlıkların olduğunu kabul eden görüşmüş animizm. İşte tamda burada alıyordu beni.
Evren de farklı ruh ve güçlerin olduğuna ve hatta bazılarının içimizde yaşadığına inanan ben için bu bilgi efsanevi değil gerçekti. Bu bilgi felsefe açısından da kabul edilebilir bir bilgiydi.
Felsefi olarak bu bilgi sadece varlık olarak değil tüm nesnelerin canlı olduğunu benimsemişti. Yani ağaç ,toprak ,nehir,taş. Tanıdık geldi mi? Ben söyleyeyim Şamanları ve öğretilerini bilirmisiniz?
Eski Türklerin inandığı din görüşüdür Şamanlık. Aynı zamanda bir rehberdir. Ve şamanlar doğada ki her şeyin bir ruhu(iyesi) olduğuna inanıp onların ruhuna saygı duyarak yaşarlar. Eğer ağaçtan bir dal alacaksa yada nehirden su içecekse onların iyesinden izin alarak bu işi yaparlar.
Çünkü doğada bu böyledir ve doğayı çok iyi tanıyıp her şeyi buna göre çözümlerler.
Bir olayın hayra çıkıp çıkmayacağından yağmurun ne zaman yağacağına kadar bir çok bilgiyi doğa verir şamanlara. Şamanizm ayrıca tartışılması ve konuşulması gereken büyük bir kadim öğretidir.
Animizm de dünya da paganizmden önce var olan en eski inanış olarak kabul edilmiş.
Nette animizm ile ilgili araştırma yaparken okuduğum paragraftan bir alıntı yapıyorum sizler için;
Kişinin gölgesi, sudaki aksi ve resmi, kişiliğine dahil nesnelerdir. Bu nedenle hemen tüm ilkel toplumlarda insanlar, resimlerinin yapılmasına karşı çıkarlar. Hatta insanın ismi bile bu listeye dahil olabilir. Bazen giysi de kişiliğe ait sayılır.
Hayatın özü olan can, bedeni terkedince, insan ölür. Bununla beraber ruhun bedende kaldığına ve yaşayanlardan öç alabileceğine inanıldığından, cesede büyük saygı ve özen gösterilir. Ölüler, bu alemin tam tersi bir alemde yaşamaktadırlar. Buradaki her şeyin tersi, ölüler aleminde geçerlidir.
Ölülerin öbür alemde yaşadığına inanılır. Bu düşünce, hemen hemen evrenseldir. Yine bunun gibi evrensel olan bir başka düşünce ise ölülerin de öldüğüdür. Onlar için geçerli bir sonsuz hayat yoktur.
Animizmin başlangıcı, ruhun öldükten sonra varolduğu düşüncesidir. Böylece ruh, insanların etrafında dolaşan, onlara müdahale eden doğaüstü bir hal alır. O zaman bu ruha adaklar adamak, dualar etmek, kurbanlar kesmek eylemleri başlar ki bunlar dinin temel öğelerindendir.
Zamanla sadece insanın değil, hayvanların ve bitkilerin de ruhları olduğuna, bunların da insanları iyi-kötü yolda etkilediğine inanılarak, bunlara da tapılmaya başlanmıştır. Böylece, önce atalarının ruhlarına tapan insanlar, daha sonra doğaya tapmaya başlamışlardır. Her nesnede ruh olduğuna inanılmasıyla, insanlarda canlı-cansız ayrımı kalkar.
Resim ve yazı,
http://apelasyon.com/Yazi/359-agac-ruhu
https://www.turkcebilgi.org/toplum/din-ve-inanc/animizm-3889.html
Aradığımı ,Hindistan'ın kadim bilgeliğini,aydınlığını vermemişti kitap bana.Belki sonra tekrar açar okurum dedim ve öylece kütüphaneme bıraktım.
AĞAÇ RUHU
Kitabı okurken bazı kelimeler bilirsiniz ki dip not olarak sayılar yada yıldızla ifade edilir ve sayfanın altında açıklamasıyla beraber belirtilir. İşte burada okudum animizm kelimesini .İlgimi çekti çünkü canlıcılık yani evrende insan ruhu gibi başka varlıklarında yaşadığına inanılan periler,ruhlar gibi varlıkların olduğunu kabul eden görüşmüş animizm. İşte tamda burada alıyordu beni.
Evren de farklı ruh ve güçlerin olduğuna ve hatta bazılarının içimizde yaşadığına inanan ben için bu bilgi efsanevi değil gerçekti. Bu bilgi felsefe açısından da kabul edilebilir bir bilgiydi.
Felsefi olarak bu bilgi sadece varlık olarak değil tüm nesnelerin canlı olduğunu benimsemişti. Yani ağaç ,toprak ,nehir,taş. Tanıdık geldi mi? Ben söyleyeyim Şamanları ve öğretilerini bilirmisiniz?
Eski Türklerin inandığı din görüşüdür Şamanlık. Aynı zamanda bir rehberdir. Ve şamanlar doğada ki her şeyin bir ruhu(iyesi) olduğuna inanıp onların ruhuna saygı duyarak yaşarlar. Eğer ağaçtan bir dal alacaksa yada nehirden su içecekse onların iyesinden izin alarak bu işi yaparlar.
Çünkü doğada bu böyledir ve doğayı çok iyi tanıyıp her şeyi buna göre çözümlerler.
Bir olayın hayra çıkıp çıkmayacağından yağmurun ne zaman yağacağına kadar bir çok bilgiyi doğa verir şamanlara. Şamanizm ayrıca tartışılması ve konuşulması gereken büyük bir kadim öğretidir.
Animizm de dünya da paganizmden önce var olan en eski inanış olarak kabul edilmiş.
Nette animizm ile ilgili araştırma yaparken okuduğum paragraftan bir alıntı yapıyorum sizler için;
Kişinin gölgesi, sudaki aksi ve resmi, kişiliğine dahil nesnelerdir. Bu nedenle hemen tüm ilkel toplumlarda insanlar, resimlerinin yapılmasına karşı çıkarlar. Hatta insanın ismi bile bu listeye dahil olabilir. Bazen giysi de kişiliğe ait sayılır.
Hayatın özü olan can, bedeni terkedince, insan ölür. Bununla beraber ruhun bedende kaldığına ve yaşayanlardan öç alabileceğine inanıldığından, cesede büyük saygı ve özen gösterilir. Ölüler, bu alemin tam tersi bir alemde yaşamaktadırlar. Buradaki her şeyin tersi, ölüler aleminde geçerlidir.
Ölülerin öbür alemde yaşadığına inanılır. Bu düşünce, hemen hemen evrenseldir. Yine bunun gibi evrensel olan bir başka düşünce ise ölülerin de öldüğüdür. Onlar için geçerli bir sonsuz hayat yoktur.
Animizmin başlangıcı, ruhun öldükten sonra varolduğu düşüncesidir. Böylece ruh, insanların etrafında dolaşan, onlara müdahale eden doğaüstü bir hal alır. O zaman bu ruha adaklar adamak, dualar etmek, kurbanlar kesmek eylemleri başlar ki bunlar dinin temel öğelerindendir.
Zamanla sadece insanın değil, hayvanların ve bitkilerin de ruhları olduğuna, bunların da insanları iyi-kötü yolda etkilediğine inanılarak, bunlara da tapılmaya başlanmıştır. Böylece, önce atalarının ruhlarına tapan insanlar, daha sonra doğaya tapmaya başlamışlardır. Her nesnede ruh olduğuna inanılmasıyla, insanlarda canlı-cansız ayrımı kalkar.
Resim ve yazı,
http://apelasyon.com/Yazi/359-agac-ruhu
https://www.turkcebilgi.org/toplum/din-ve-inanc/animizm-3889.html
Yorumlar
Yorum Gönder