Rüyalar...
Rüya... bu kelimeyi duyduğunuzda sizde oluşturduğu ilk duygu nedir?
Rüya ,gerçekleşmesini istediğiniz güzel bir şeydir. Bir hayaldir. Mecazi anlamıdır tabi bu. Rüya gibi bir düğündü dersiniz. Yada yaşadığınız anı anlatırsınız rüya gibiydi diye. Gerçek anlamı ise uykuya yattığımızda bilinçaltımızda düşündüklerimizi ortaya koyan bir film gibidir rüya...Ünlü ruh bilimci Sigmund Freud'un rüyalar hakkında geniş araştırmaları vardır. '' bilinçaltının ,özlemin,hasretini çektiğimiz şeylerin,bir film gibi izlendiği bir olgu'' olarak anlatır bize rüyayı.
Ben ise rüyanın bilimsel yönünü neden gördüğümüzü bilmiyorum. Ama içerikleri ve haberci olmaları ilgimi çekiyor. Benim rüyalarım özeldir. Haberci rüyalardır çünkü. Tabi her gördüğüm rüya habercidir diyemem. Ama bana bir şeyler anlattığı ,hissettirdiği çok olmuştur.
Kendilerine verilen bu tip psişik bazı yetenekleri olan yada duru görüsü açık olan insanlar bu konulara ağırlık verip daha çok ilgilenirlerse çok başarılı olup şifacı kimliğine bürünebiliyorlar. Ama istemeleri lazım.
Bense bu özelliklerimin farkında olup çok fazla üstüne gitmiyorum. Çünkü bilinenin yanında duran bilinmeyen kısmı beni biraz korkutuyor. Hatta bazen bana malum olmasını istemiyorum. Bazende bu benim belki de hayata gönderilme amacım ruhumun istediği ,hayat amacım bu diyorum. Şimdilik akıştayım...
Benim bugün rüyalardan bahsetme nedenim aslında haberci rüyalar.Benim en acı haberci rüyam canımın içi melek anneannemi ebediyete uğurladığım rüyamdır. Ve hatırladığım ilk haberci rüyamdır.
Üzerinden 8 yıl geçti. Anneannem benim hayatımda çok önemli bir yapı taşıydı. O olmazsa nefes alamam sanırdım. Şimdi bakıyorum da 8 yıl geçmiş. Yaşamaya ve gülmeye devam edebilmişim. Burnumun direği her gün sızlamaya devam etse de,onu çok özlesem de zaman geçmiş durduramamışım. Yerinde mutlu olduğunu biliyorum çünkü bana bunu gösteren rüyalarım var.
Haberci rüyadan 10 gün kadar önceydi , anneannemin tansiyonu bir anda yükselmiş burnu kanayınca da hastahaneye götürmüşlerdi. Ben işten o gün geç çıkmıştım o yüzden merak etmeyim diye haber vermemişlerdi. Eve gelirken babam yolda karşıladı beni ve anlattı. Hemen ardından da anneannemle konuştum.
-İyiyim merak etme dedi anneannem.
İçim rahatlamıştı.Ama takip eden günlerde anneannemi kaybetme korkusu hep benimle oldu. Arkadaşlarıma kaybetmekten korkuyorum diye anlattığımı hatırlarım.
Ya ekim sonu ya kasım başıydı. Rüyanın tarihini net hatırlamıyorum şu an ama anneannemi kaybetmeden çok kısa bir süre önceydi belki 1 hafta belki de 15 gün. Bir rüya gördüm. Kalktığımda çok net hatırladığım bir rüyaydı. Önce bilinçaltı düşüncelerimden yakın zamanda yaşadığım kaybetme korkumdan dolayı bu rüyayı gördüğümü düşündüm.
Bir yandan da korkuyla anneme anlattım.
'' Rüyamda anneannem bana Kuran'ı Kerim i uzatıp açtığı sayfayı okumamı söylüyordu.ben kitaba uzanırken de bana ben ölüyorum .Öldüğümde bu duayı her okuduğunda senin yanında olacağım. Üzülme ve bu duayı oku diyordu. ''
Açık duran sayfaya bakarken uyandım. Açık olan sayfada hangi sure vardı tam göremedim. TE harfleri ile başladığını gördüm sadece. ( Bir müddet tüm Te ile başlayan sureleri ve anlamlarını okuyup o duayı bulmaya çalıştım)
Anneme anlattıktan sonra ya bir şey olursa anneanneme dedim. Annem korkumu bastırıp rahatlatmak için Allaha emanet merak etme dedi. Ama demek ki vadesi dolmuştu.Bu dünyada ki görevini tamamlamıştı. hemde benim düğünümü göremeden.
Yaklaşık 10-15 gün sonra bir gece yarısı telefon çaldı. Tarih 9 Kasım 2009 du. Anneannemin çenesi kilitlenmişti.Hastahaneye götürüyorlardı.Annem apar topar çıktı. 1 saat sonra haber aldım beyin kanaması geçirmiş sol tarafına felç gelmişti.İlk müdahale yapıldıktan sonra odaya çıkardılar. Ertesi gün akşam 7- 8 gibi gidebildim yanına.
Gördüğümde felçten ötürü konuşamıyordu. ama bilinci yerindeydi. Gözlerinin beni görebileceği pozisyona geldim. Çünkü bakışlarını da kaybetmişti Dümdüz bana bakamıyordu. Gördü beni ve saçlarımı okşadı.
Sonra ki 9 gün boyunca hep aynı gördüm anneannemi. Böyle görünce onu çok üzülüyordum. Ama yaşıyordu en azından. Odada 2 hasta daha vardı.anneannemle kalan. 9. günün akşamında annem daha iyiye gittiğini söyledi. Ertesi gün görmeye gidecektim. Durumunun İyiye gittiğini bilmenin huzuruyla yattım. 9 gündür babamla salonda yatıyordum.
Sabaha karşı ne olduğunu bilmediğim bir ses beni uyandırdı. Kalktım camdan baktım. Bir ses vardı ama ne olduğunu anlamadım. Dışarıda da gördüğüm kadarıyla bir şey yoktu. İçim huzursuzlandı. Tekrar yattım. Saat 4-5 suları falandı.Yattığımda bir elin başımı okşadığını hissettim. ağzımdan nelerin çıktığına dikkat etmeden başımda ki eli bir refleksle ittim ve
-Anneanne yapma korkuyorum dedim.
dediğime ben de inanamamıştım. Ne diyorum ben kadın hayatta ve çok şükür iyiye gidiyor dedim kendi kendime.
Ne kadar zaman sonra bilmiyorum tekrar dalmışım.Sabah babamın telefonunun çalması ile uyandım. Babam daha önce uyanmıştı. Tarih 17 kasım 2009 saatte 7.30 civarıydı.Babamın ağladığını ve anneme ağlama diye telkinde bulunduğunu duydum. Koltuktan fırlayarak kalktım. Babama telefonla konuşurken sordum
-Anneannem gitti mi?
Evet anlamında başını salladı. Koltuğa oturdum kalbimin ağzımın içinde attığını hissettim.Ve durup çok kısa bir an düşündüm ben şimdi ne yapacağım.
Bunu okurken abarttığımı düşünmüş, gözünüzde canlandırmış ve bunu bir hikaye gibi okumuş olabilirsiniz. Ama bu benim yaşadığım en acı deneyimim ve kendi içimdeki psişik güçlerin ortaya çıkacağını hissettiğim ilk gündü. Bazen insan kendi ölümüyle ilgili böyle bir olay yaşar. Ölüme yakın deneyim denir buna. Ben bunu başkasının ölümünü hissederek yaşadım. Bana gelip veda edişini saçlarımı okşayışını hissederek yaşadım.
9. günün sonunda Anneannem hakkın rahmetine kavuştu. Yanında ki iki hasta iyileşip taburcu oldu.Bazı şeyleri bilmek külli olan kaderi değiştirmek için yeterli değildi. İlahi düzen hep vardı.
Psişik olarak tanımlanan bu yetenekler aslında herkeste bir parça var. Kimisinde hiç ortaya çıkmamış,kimiside üstüne gitmemiş. Rüyalarınıza yaşadığınız yada tesadüf dediğiniz olaylara dikkat edin hepsinin size ilettiği bir mesaj muhakkak vardır.
Güzel rüyalarınızın haberci olması dileğiyle...
resim için,
https://onedio.com
Rüya ,gerçekleşmesini istediğiniz güzel bir şeydir. Bir hayaldir. Mecazi anlamıdır tabi bu. Rüya gibi bir düğündü dersiniz. Yada yaşadığınız anı anlatırsınız rüya gibiydi diye. Gerçek anlamı ise uykuya yattığımızda bilinçaltımızda düşündüklerimizi ortaya koyan bir film gibidir rüya...Ünlü ruh bilimci Sigmund Freud'un rüyalar hakkında geniş araştırmaları vardır. '' bilinçaltının ,özlemin,hasretini çektiğimiz şeylerin,bir film gibi izlendiği bir olgu'' olarak anlatır bize rüyayı.
Ben ise rüyanın bilimsel yönünü neden gördüğümüzü bilmiyorum. Ama içerikleri ve haberci olmaları ilgimi çekiyor. Benim rüyalarım özeldir. Haberci rüyalardır çünkü. Tabi her gördüğüm rüya habercidir diyemem. Ama bana bir şeyler anlattığı ,hissettirdiği çok olmuştur.
Kendilerine verilen bu tip psişik bazı yetenekleri olan yada duru görüsü açık olan insanlar bu konulara ağırlık verip daha çok ilgilenirlerse çok başarılı olup şifacı kimliğine bürünebiliyorlar. Ama istemeleri lazım.
Bense bu özelliklerimin farkında olup çok fazla üstüne gitmiyorum. Çünkü bilinenin yanında duran bilinmeyen kısmı beni biraz korkutuyor. Hatta bazen bana malum olmasını istemiyorum. Bazende bu benim belki de hayata gönderilme amacım ruhumun istediği ,hayat amacım bu diyorum. Şimdilik akıştayım...
Benim bugün rüyalardan bahsetme nedenim aslında haberci rüyalar.Benim en acı haberci rüyam canımın içi melek anneannemi ebediyete uğurladığım rüyamdır. Ve hatırladığım ilk haberci rüyamdır.
Üzerinden 8 yıl geçti. Anneannem benim hayatımda çok önemli bir yapı taşıydı. O olmazsa nefes alamam sanırdım. Şimdi bakıyorum da 8 yıl geçmiş. Yaşamaya ve gülmeye devam edebilmişim. Burnumun direği her gün sızlamaya devam etse de,onu çok özlesem de zaman geçmiş durduramamışım. Yerinde mutlu olduğunu biliyorum çünkü bana bunu gösteren rüyalarım var.
Haberci rüyadan 10 gün kadar önceydi , anneannemin tansiyonu bir anda yükselmiş burnu kanayınca da hastahaneye götürmüşlerdi. Ben işten o gün geç çıkmıştım o yüzden merak etmeyim diye haber vermemişlerdi. Eve gelirken babam yolda karşıladı beni ve anlattı. Hemen ardından da anneannemle konuştum.
-İyiyim merak etme dedi anneannem.
İçim rahatlamıştı.Ama takip eden günlerde anneannemi kaybetme korkusu hep benimle oldu. Arkadaşlarıma kaybetmekten korkuyorum diye anlattığımı hatırlarım.
Ya ekim sonu ya kasım başıydı. Rüyanın tarihini net hatırlamıyorum şu an ama anneannemi kaybetmeden çok kısa bir süre önceydi belki 1 hafta belki de 15 gün. Bir rüya gördüm. Kalktığımda çok net hatırladığım bir rüyaydı. Önce bilinçaltı düşüncelerimden yakın zamanda yaşadığım kaybetme korkumdan dolayı bu rüyayı gördüğümü düşündüm.
Bir yandan da korkuyla anneme anlattım.
'' Rüyamda anneannem bana Kuran'ı Kerim i uzatıp açtığı sayfayı okumamı söylüyordu.ben kitaba uzanırken de bana ben ölüyorum .Öldüğümde bu duayı her okuduğunda senin yanında olacağım. Üzülme ve bu duayı oku diyordu. ''
Açık duran sayfaya bakarken uyandım. Açık olan sayfada hangi sure vardı tam göremedim. TE harfleri ile başladığını gördüm sadece. ( Bir müddet tüm Te ile başlayan sureleri ve anlamlarını okuyup o duayı bulmaya çalıştım)
Anneme anlattıktan sonra ya bir şey olursa anneanneme dedim. Annem korkumu bastırıp rahatlatmak için Allaha emanet merak etme dedi. Ama demek ki vadesi dolmuştu.Bu dünyada ki görevini tamamlamıştı. hemde benim düğünümü göremeden.
Yaklaşık 10-15 gün sonra bir gece yarısı telefon çaldı. Tarih 9 Kasım 2009 du. Anneannemin çenesi kilitlenmişti.Hastahaneye götürüyorlardı.Annem apar topar çıktı. 1 saat sonra haber aldım beyin kanaması geçirmiş sol tarafına felç gelmişti.İlk müdahale yapıldıktan sonra odaya çıkardılar. Ertesi gün akşam 7- 8 gibi gidebildim yanına.
Gördüğümde felçten ötürü konuşamıyordu. ama bilinci yerindeydi. Gözlerinin beni görebileceği pozisyona geldim. Çünkü bakışlarını da kaybetmişti Dümdüz bana bakamıyordu. Gördü beni ve saçlarımı okşadı.
Sonra ki 9 gün boyunca hep aynı gördüm anneannemi. Böyle görünce onu çok üzülüyordum. Ama yaşıyordu en azından. Odada 2 hasta daha vardı.anneannemle kalan. 9. günün akşamında annem daha iyiye gittiğini söyledi. Ertesi gün görmeye gidecektim. Durumunun İyiye gittiğini bilmenin huzuruyla yattım. 9 gündür babamla salonda yatıyordum.
Sabaha karşı ne olduğunu bilmediğim bir ses beni uyandırdı. Kalktım camdan baktım. Bir ses vardı ama ne olduğunu anlamadım. Dışarıda da gördüğüm kadarıyla bir şey yoktu. İçim huzursuzlandı. Tekrar yattım. Saat 4-5 suları falandı.Yattığımda bir elin başımı okşadığını hissettim. ağzımdan nelerin çıktığına dikkat etmeden başımda ki eli bir refleksle ittim ve
-Anneanne yapma korkuyorum dedim.
dediğime ben de inanamamıştım. Ne diyorum ben kadın hayatta ve çok şükür iyiye gidiyor dedim kendi kendime.
Ne kadar zaman sonra bilmiyorum tekrar dalmışım.Sabah babamın telefonunun çalması ile uyandım. Babam daha önce uyanmıştı. Tarih 17 kasım 2009 saatte 7.30 civarıydı.Babamın ağladığını ve anneme ağlama diye telkinde bulunduğunu duydum. Koltuktan fırlayarak kalktım. Babama telefonla konuşurken sordum
-Anneannem gitti mi?
Evet anlamında başını salladı. Koltuğa oturdum kalbimin ağzımın içinde attığını hissettim.Ve durup çok kısa bir an düşündüm ben şimdi ne yapacağım.
Bunu okurken abarttığımı düşünmüş, gözünüzde canlandırmış ve bunu bir hikaye gibi okumuş olabilirsiniz. Ama bu benim yaşadığım en acı deneyimim ve kendi içimdeki psişik güçlerin ortaya çıkacağını hissettiğim ilk gündü. Bazen insan kendi ölümüyle ilgili böyle bir olay yaşar. Ölüme yakın deneyim denir buna. Ben bunu başkasının ölümünü hissederek yaşadım. Bana gelip veda edişini saçlarımı okşayışını hissederek yaşadım.
9. günün sonunda Anneannem hakkın rahmetine kavuştu. Yanında ki iki hasta iyileşip taburcu oldu.Bazı şeyleri bilmek külli olan kaderi değiştirmek için yeterli değildi. İlahi düzen hep vardı.
Psişik olarak tanımlanan bu yetenekler aslında herkeste bir parça var. Kimisinde hiç ortaya çıkmamış,kimiside üstüne gitmemiş. Rüyalarınıza yaşadığınız yada tesadüf dediğiniz olaylara dikkat edin hepsinin size ilettiği bir mesaj muhakkak vardır.
Güzel rüyalarınızın haberci olması dileğiyle...
resim için,
https://onedio.com
Yorumlar
Yorum Gönder